'Ben je nog fan van The Jonas Brothers?' vroeg onlangs iemand die ik al in tijden niet meer had gezien.Ik ben zo'n twee-en-een-half jaar een groupie geweest van hun.Geloof me ik babbelde alleen maar over hun en ik dacht ook altijd aan hun.
Om even de vraag te beantwoorden; nee, ik ben geen fan meer.Ik weet nogeens amper nog hoe oud ze nu zijn.
Ik was echt intensief fan,het klinkt misschien nogal overdreven; maar ze waren zelfs een beetje een deel va, mijn leven.Ik was ookal naar enkele fanmeetings geweest om fans te ontmoeten die net zo erg als mij waren,want in mijn omgeving kende ik niemand die zo fanatiek was; ik had elk liedje van hun op mijn iPod staan, zelfs live covers met een slechte kwaliteit, de dag dat hun nieuwe album uitkwam was ook de dag dat ik dat album in huis haalde, Camp Rock was mijn lievelings film, ik kende zelfs alles over hun broer Frankie, elke vierkante centimeter van mijn slaapkamermuur was bedekt met posters en foto's van hun en zo kan ik nog elke uren door gaan.
Mijn favoriet was Joe Jonas, ik vond hem zowiezo de knapste maar ik vond hem vooral leuk door zijn humor.
Het is ergens dus ook wel normaal dat ik naar hun concert ben geweest in 2011, maar voor mij bleef het niet bij het concert, in de voormiddag heb ik uren in de lobby van een hotel doorgebracht om ze even te kunnen zien maar uiteindelijk mocht ik zelfs op de foto met hun en mocht ik ene klein babbeltje doen; ik moet toegeven ze waren echt super vriendelijk en stonden met hun beide voeten nog op grond.Hun bodyguard had mij eerst weg gejaagd maar toen zeiden ze dat ik wel even naar hun mocht komen dus zo zie je maar, niet elke groep of artiest haat zijn groupies.
Vreemd genoeg is na de avond van het concert mijn interesse in hun gedaald, de eerste 2 maand was ik nog wel vaak over hun bezig maar daarna niet meer.Misschien juist omdat ik ze had ontmoet en eigenlijk mijn droom verwezenlijkt was.
Nu de dag van vandaag luister ik eigenlijk zo goed als nooit meer naar hun muziek, maar onlangs hoorde ik S.O.S. nog eens op de radio en ik moet toegeven dat brengt weer een hele hoop herinneringen naar boven.Ik heb nog steeds een shirt van hun in mijn kast hangen maar die gebruikt ik als slaapshirt omdat die gewoon goed zit.Vandaag de dag luister ik liever naar groepen zoals Zebrahead, Marianas Trench en The Pretty Reckless.Maar ik moet toegeven; ze zullen altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben.
Was jij vroeger ook faniek fan van een groep?
Om even de vraag te beantwoorden; nee, ik ben geen fan meer.Ik weet nogeens amper nog hoe oud ze nu zijn.
Ik was echt intensief fan,het klinkt misschien nogal overdreven; maar ze waren zelfs een beetje een deel va, mijn leven.Ik was ookal naar enkele fanmeetings geweest om fans te ontmoeten die net zo erg als mij waren,want in mijn omgeving kende ik niemand die zo fanatiek was; ik had elk liedje van hun op mijn iPod staan, zelfs live covers met een slechte kwaliteit, de dag dat hun nieuwe album uitkwam was ook de dag dat ik dat album in huis haalde, Camp Rock was mijn lievelings film, ik kende zelfs alles over hun broer Frankie, elke vierkante centimeter van mijn slaapkamermuur was bedekt met posters en foto's van hun en zo kan ik nog elke uren door gaan.
Mijn favoriet was Joe Jonas, ik vond hem zowiezo de knapste maar ik vond hem vooral leuk door zijn humor.
Het is ergens dus ook wel normaal dat ik naar hun concert ben geweest in 2011, maar voor mij bleef het niet bij het concert, in de voormiddag heb ik uren in de lobby van een hotel doorgebracht om ze even te kunnen zien maar uiteindelijk mocht ik zelfs op de foto met hun en mocht ik ene klein babbeltje doen; ik moet toegeven ze waren echt super vriendelijk en stonden met hun beide voeten nog op grond.Hun bodyguard had mij eerst weg gejaagd maar toen zeiden ze dat ik wel even naar hun mocht komen dus zo zie je maar, niet elke groep of artiest haat zijn groupies.
Vreemd genoeg is na de avond van het concert mijn interesse in hun gedaald, de eerste 2 maand was ik nog wel vaak over hun bezig maar daarna niet meer.Misschien juist omdat ik ze had ontmoet en eigenlijk mijn droom verwezenlijkt was.
Nu de dag van vandaag luister ik eigenlijk zo goed als nooit meer naar hun muziek, maar onlangs hoorde ik S.O.S. nog eens op de radio en ik moet toegeven dat brengt weer een hele hoop herinneringen naar boven.Ik heb nog steeds een shirt van hun in mijn kast hangen maar die gebruikt ik als slaapshirt omdat die gewoon goed zit.Vandaag de dag luister ik liever naar groepen zoals Zebrahead, Marianas Trench en The Pretty Reckless.Maar ik moet toegeven; ze zullen altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben.
Was jij vroeger ook faniek fan van een groep?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties en comentaar toegestaan,geen spam en beledegingen