Mijn blog is sowieso iets redelijk persoonlijk 'ik deel van mijn leven via deze weg'.Maar toch weten jullie niet heel veel van mij.Eigenlijk wou ik deze post al veel langer maken maar ik wist nooit hoe ik het moest verwoorden.Maar nu is de tijd rijp, en ik sta op voor wat er in het verleden is gebeurt met mij; ik ben namelijk gepest geweest, soms lag ik avonden lang in mijn bed te huilen in de hoop dat ik er nooit meer zou uitkomen
Het begon allemaal toen ik naar de middelbare school ging.Basisschool ging helemaal vlotjes; ik had nooit problemen met iemand en had een gelukkige tijd achter de rug.Ik dacht toen ook dat het zo ging lopen in het middelbaar.Fout gedacht! De eerste weken gingen super totdat ik me iets te zelf zeker voelde en mij voor de leeuwen gooide: ik vertelde namelijk dat ik ADHD had en op een speciale school zat voor kinderen met leer en gedragsproblemen. Omdat de eerste weken zo vlot liepen had ik gedacht dat ze dit nieuws vlot zouden opnemen maar dat was niet 'dus jij hebt in een BUSO school gezeten?' algauw werden er grapjes gemaakt over het feit dat ik in 'zogezegd' een 'gehandicapte school' had gezeten.En het ergste van al? Ik liet het zomaar gebeuren!Vanbuiten leek ik alsof ik het niet erg vond dat ze deze grapjes maakte maar vanbinnen was ik kapot! Ook behaalde ik goede punten wat mijn reputatie ook niet hielp want ik was 'de nerd'.
En in het derde middelbaar werden de pesterijen enkel maar erger 'toen ik tijdens een les flauw viel vonden mijn medeleerlingen het enorm grappig om dit allemaal op facebook te zetten en er grapjes over te maken' en tot overmaat van ramp werden ook constant mijn spullen gestolen 'maar ik durfde niets te zeggen tegen de leerkracht uit angst om nog meer gepest te worden. Maar natuurlijk was ik super ongelukkig 'ik was al drie jaar aan een stuk het rare meisje zonder vrienden'.
Uiteindelijk had ik al mijn moed bijeen geraapt om toch wat te zeggen tegen de leerkrachten zelf, en wat kreeg ik als antwoord terug? 'Julie je moet het niet zo opvatten dat je gepest wordt, je hebt autisme, ze plagen je maar!' maar op een gegeven moment beweerde zelfs leerkrachten dat het mijn schuld was dat ik gepest werd omdat ik me anders gedroeg. Ik droeg zwarte make-up en luisterde niet naar de top 50, maat is dat een reden om gepest te worden? Nee!
Dus zoals je al kunt raden deed de school er zelf niet veel aan ookal hing in de gangen talloze posters met 'hier wordt niet gepest', er werd duidelijk gepest, alleen deed de school er niets aan en deden leerkrachten alsof ze blind waren.
Gelukkig na drie jaar het slachtoffer van bijna elk soort pestgedrag te zijn veranderde ik van school om een andere richting te volgen bij de inschrijving vroeg ik hoe het zat met pesten en ze gaven me het eerlijke antwoord dat er wel gepest werd en maar zodra ze het merkte hier iets aan deden.
En dit was nog waar ook!Hoewel ik niet gepest ben om de school waar ik nu al 2 jaar zit wordt er wel gepest 'zoals in alle scholen' maar hier doen ze er iets aan.
Nu ik terug denk aan vijf jaar geleden had ik toch gewenst dat ik een iets grotere mond had om me zelf te verdedigen 'dat ik desnoods zelfs even wat geweld gebruikte' maar uiteindelijk, de dag van vandaag ben ik veel gelukkiger dan ik ooit zelfs had gehoopt!
Heb ervaringen met pesterijen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties en comentaar toegestaan,geen spam en beledegingen