ItsJulieTime: Meet My Pets

Het leek me vandaag wel leuk om mijn huisdieren aan jullie voor te stellen.Ik heb 2 katten en een hond, en ze hebben alle drie hun eigen karaktertje en ze betekenen alle drie enorm veel voor me, ze zijn een stukje uit mijn leven dus verdienen ze ook een plekje in de spotlights op mijn blog.Ik ga vertellen hoe we ze hebben gekregen over mijn band met hun en anderen en zo van die dingen.

Laten we beginnen met de eerste die in huis is gekomen, Berlioz 'je spreekt het uit als Belio'.Hiervoor hadden we alleen maar twee goudvissen, hoe zijn we dan ooit op het idee gekomen om een kat in huis te nemen?Dat was nooit geplant, het gebeurde vanzelf, onze buurman had een kitten op straat gevonden, op een of andere manier is mijn buurman de kattenfluisteraar 'zoals wij zeggen' overal waar hij een kat tegen komt volgde elke kat hem, of hij zelf geen kat had?Jawel en rot verwend beest, hij was zelf meer met zijn kat bezig dan met zijn vrouw, hierdoor was deze kat ook redelijk dominant en kon hij deze dus niet op zijn verdiep nemen dus vroeg hij of wij hem wouden, we wouden gerust voor hem zorgen tot we een thuis voor hem hadden want mijn ouders zagen eerst een kat totaal niet zitten.

Na twee dagen gaven we het zoeken op, we hielden van hem en wouden hem niet weg geven 'even voor de duidelijkheid hij was uitgehongerd dus we waren er ook niet vanuit dat er iemand in de buurt naar hem op zoek was, toch hebben we een week of twee een poster aan de deur gehangen' hij bleef zelfs van de visjes af!Berlioz heeft altijd graag vreemde mensen, als er iemand voor de eerste keer binnenkomt staat hij altijd meteen aan de deur om de gast te verwelkomen ik heb een enorm goede band met hem en het liefst van al slaapt hij op mijn bed, mijn vriend heeft zelfs nog een betere band met hem,ze geven elkaar constant kopjes en als hij het eens niet doet gaat Berlioz zagen voor een kopje.Zijn naam komt van de Disney film Aristokatten.Grappig feitje, zodra je een yoghurtje eet zal Berlioz bijna de leper uit je handen duwen; hij houd enorm veel van yoghurt!En olijven, als ik die eet komt hij ook bedelen.
Jammer genoeg houd hij niet zo veel van de camera,dus hebben we niet zo enorm veel foto's van hem.

Figaro, het is nogal een apart gevalletje, als je opstaat, maakt niet uit of het s'nachts is om naar de wc te gaan of het nu echt ochtend is; hij begint te miauwen, wat voor hem betekent, doe de kraan van de badkamer open, eenmaal dat die open is begint hij er eerst van te drinken en dan gaat hij er onder zitten, werkelijk onder de kraan, zoals een douche, en dan is nog niet eender welke straal goed voor hem, hij mag niet te zwak of te sterk zijn zowel, dan loopt hij gewoon rustig weg, rare kat!Ook kan hij niet zo deftig eten, als we hem paté geven ligt de helft achteraf naast zijn schaaltje en als we eten komt hij altijd mee aan tafel zitten, hij gaat niet op tafel zitten maar op een stoel met zijn hoofdje op tafel, als we vlees aan het eten zijn kijkt hij meestal van 'en ik krijg niets!'Mijn band met Figaro is niet zo speciaal, hij zaagt wel eens voor de kraan en als ik iets van vlees aan het eten ben komt hij altijd naast me zitten in de hoop voor een stukje 'ik verbied het mezelf maar hij kijkt altijd zo lief!'Zijn naam komt alweer van een Disney film;Pinokio!Grappig feitje is wanneer er tennis op tv is probeert hij het balletje te vangen, of als er een documentaire met vogels is snapt hij niet dat hij deze niet kan vangen.Misschien is het maar goed dat katten niet naar school moeten!

We hadden nooit geplant dat we een hond in huis gingen nemen tot mijn baas op een dag belde, seg Julie, zou je eventueel enkele maanden op een Chihuahua willen passen?Algauw werd het duidelijk dat hij het over een Chihuahua had die 7 jaar lang verwaarloost is geweest, ze is vooral als fokteef gebruikt, mijn hart brak bijna toen ik haar zag, ze was angstig en wist niet wat ze moest doen.De eerste week hadden de katten het moeilijk met het accepteren van het nieuwe gezinslid, ze bliezen enorm veel naar haar, nu zou je denken dat een chihuahua zou terug blaffen maar omdat ze zo angstig was deed ze niets buiten in een hoekje te kruipen, het was echt zielig, ze had nog nooit aan een leiband gelopen en het heeft ongeveer 2 à 3 maand geduurd voordat ze eindelijk aan de les kon lopen.

Nu gaat het al veel beter met Chiquita, ze is niet langer een oppashondje geworden maar we hebben besloten om haar te houden voor mij is ze een beetje mijn kindje, overal waar ik haar naar toe kan nemen neem ik haar mee naar toe, ze is nooit een keffer geworden 'gelukkig, maar ze durft wel te grommen als de katten haar eten proberen te stelen.Ze is ook niet echt een speels hondje, ze ligt vooral in haar mandje te slapen, maar van iedereen vertrouwt ze mij toch het meeste, toch vertrouwt ze me nog niet 100% en kan ze zelfs tegen mij nog schuw zijn, maar ze is al goed bezig vind ik!